Nieutracalność zbawienia
cz.1. 
„Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to
nie z was: Boży to dar”
(Efez.2:8)
„Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże”
(Rzym11:29)
Zbawienie jest to Boży dar, jak czytamy powyżej,
nieutracalny dla tych, którzy narodzili
się na nowo, czyli zostali ukrzyżowani z Chrystusem. Ich „stary człowiek”
nie żyje, został pogrzebany; a jednocześnie jako nowy człowiek z
martwych wzbudzony i posadzony w okręgach niebieskich. To wszystko jest
nieodwracalne dla człowieka nowonarodzonego. „Tym zaś, którzy Go
przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego.
Którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny,
lecz z Boga” (Jan.1:12-13). Wieczny Bóg zradza
wieczne dzieci, mające wieczne obietnice i dary. Nie można fizycznego
obrzezania odwrócić ani powtórzyć, podobnie jest z duchowym obrzezaniem –
nowonarodzeniem.
Poza tym nowonarodzeni są również darem
Ojca dla Syna, który tak wstawia się za nami: „Ojcze ! Chcę, aby ci, których mi
dałeś, byli ze Mną, gdzie Ja jestem ...” (Jan.17:24).
Jest rzeczą nie do pomyślenia, aby Ojciec mógł kiedykolwiek odebrać dar dany
Synowi oraz aby Ojciec nie wysłuchał Jego modlitwy.
Wielu sceptyków uważa jednak, że pomimo
stwierdzenia w Ew. Jana w rozdz. 10 – w wierszu 28, że „... i nikt nie wydrze
ich z ręki Mojej”; to wierzący może sam odejść. Jak miałby odejść skoro „stary
człowiek” nie żyje, a wierzący jest ukryty po prawicy Bożej (Kol.3:3).
Ale są przecież „upadki” będą upierali
się sceptycy. Tak, jednak Bóg przygotował jednorazowe i wieczne oczyszczenie, o
którym czytamy w Ewangelii Jana: „Rzecze mu Jezus: Kto jest umyty, nie ma
potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały. I wy czyści jesteście
...” (Jan.13:10).
W Liście ap. Pawła do Koryntian (I Kor.6:11) do grzeszących i cielesnych chrześcijan w
Koryncie apostoł pisze: „... aleście obmyci, uświeceni, i usprawiedliwieni w
imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego”. Nasza nowa natura nie
chce grzeszyć i nienawidzi grzechu. Jeżeli mimo tego zaistnieją warunki do
grzechu to ingeruje Ten, którego własnością jesteśmy (II
Ptr.2:9): „Umie Pan wyrwać pobożnych z pokuszenia ...”.
Zostaliśmy ustanowieni Bożymi
ambasadorami tu na Ziemi do czasu przyjścia Pana Jezusa Chrystusa po swój
Kościół i musimy służbę tę pełnić należycie. Boża ręka jest zawsze gotowa do
pomocy i działania.
Ale nawet Bóg nie zabierze nam wolności
wyboru, będą upierali się dalej sceptycy: „Możemy robić niewłaściwe rzeczy lub
tolerować robienie tych rzeczy obok nas i czuć się znakomicie”, zamiast być
posłusznym poleceniu Bożemu: „Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie” (I Tes.5:22). Jest taka możliwość niewłaściwego sprawowania
swego zbawienia i funkcji reprezentacyjnej ambasadora Bożego. Dlatego też mogą
zdarzyć się konsekwencje świadomych zaniedbań w tym względzie. Ambasadora,
który nie spełnia z różnych powodów warunków swego powołania, odwołuje się do
ojczystego kraju, do króla, który go posłał i Słowo Boże wyraźnie nas o tym
informuje: „Dlatego jest między wami wielu chorych i słabych, a nie mało zasnęło”
(I Kor11:30).
Wychowanie Boże jest skuteczne i ma na
celu zachowanie nas dla Boga przez całą wieczność, nie tylko tu na Ziemi, bo do
Niego należymy na zawsze. Wynika to z faktu naszego usynowienia, że upodobało
się Naszemu Ojcu w Niebie udzielić nam tej pewności przez swego Ducha Świętego,
że nas przyjął raz na zawsze, aby nas stawić przed obliczem swoim jako „świętych
i niepokalanych, i nienagannych” (Kol.1:22b).
Cytat z Listu do Rzymian umieszczony na
początku moich rozważań pochodzi z 11 rozdziału, który mówi o wypełnieniu
obietnic danych Izraelowi.
Bóg zawarł 4 nieuwarunkowane przymierza
z Izraelem, mianowicie: Abrahamowe (I Mojż.-rozdz.12); Mojżeszowe (V Mojż.-rozdz.30);
Dawidowe (II Sam.-rozdz.7); i Nowe Przymierze (Jer.-rozdz.31).
Niezależnie od upadku Izraela i
odrzucenia danego im Mesjasza, Bóg wypełni swoje obietnice dane temu narodowi.
Jestem również pewien, że Bóg spełni swoje Słowo dane wierzącym obecnych
czasów, którzy tworzą Jego Kościół (Rzym.11:33-36)
i darem zbawienia będziemy cieszyć się przez całą wieczność. Chwała Panu
Jezusowi ! Amen !
cdn.
Autor:
br. Montana
Śląsk, lipiec 2018