Po co mi zbawienie, czyli co ja z tego będę miał ?!
„Albowiem
mowa o krzyżu jest głupstwem dla tych, którzy giną, natomiast dla nas, którzy
dostępujemy zbawienia, jest mocą Bożą.
Napisano
bowiem:
Wniwecz
obrócę mądrość mądrych, a roztropność roztropnych odrzucę.
Gdzie
jest mądry ? Gdzie uczony ? Gdzie badacz wieku tego ? Czyż Bóg nie obrócił w
głupstwo mądrości świata ? Skoro bowiem świat przez mądrość swoją nie poznał
Boga w Jego Bożej mądrości, przeto upodobało się Bogu zbawić wierzących przez
głupie zwiastowanie. Podczas gdy Żydzi znaków się domagają, a Grecy mądrości
poszukują,
My
zwiastujemy Chrystusa ukrzyżowanego, dla Żydów wprawdzie zgorszenie, a dla
pogan głupstwo,
Natomiast
dla powołanych – i Żydów, i Greków, zwiastujemy Chrystusa, który jest mocą Bożą i mądrością
Bożą. Bo głupstwo Boże jest mędrsze niż ludzie, a słabość Boża
mocniejsza niż ludzie”.
[ I List ap. Pawła do Koryntian 1,18-25 / tłumaczenie: Biblia
Warszawska; wyd. z 1994r. ]
Powyższe Słowo Boże już odpowiedziało:
„Po co …?”. Otrzymujemy moc Bożą i mądrość Bożą w Chrystusie ! Mało ?
Krzyż Jezusa Chrystusa, czyli dzieło
zbawienia - daje nam moc i mądrość.
Bóg sam zapłacił karę przed samym Sobą
za niegodne i zbuntowane (niewdzięczne) stworzenie, czyli za każdego człowieka.
Krzyż naszego Pana, to ciało i krew na Golgocie złożone jako okup (należna zapłata za grzech / kara).
Ta doskonała ofiara – stała się łaską zbawienia (pojednaniem Boga i
ludzi) dla wszystkich, którzy ten fakt przyjmą do swojego życia; za darmo i
niezasłużenie.
Cechy szczerego przyjęcia Chrystusa do
swojego życia (nowe narodzenie)
występują wtedy, gdy:
1) zrozumiemy, że jesteśmy grzeszni i zasługujemy
tylko na wieczną karę (piekło);
2) uczynimy Jezusa Chrystusa – naszym osobistym
Zbawicielem i Panem naszego nowego życia;
3) zapragniemy porzucać swoje grzechy, prosząc
Boga o siłę do tego oraz żyć zgodnie z Ewangelią zawartą w Nowym Testamencie.
Wówczas wspomniana moc Boża (Rzym.1,16) i mądrość Boża (Jak.3,17) zaczynają działać w nas poprzez danego nam Ducha Świętego. To
droga zbawienia w Krzyżu Chrystusa, czyli WIARA zgodna z wolą Bożą ! Przyjęcie
przez człowieka pojednania z Bogiem
Ojcem przez dzieło odkupienia w Chrystusie.
Te dwa główne dary łaski zabawienia,
są nie tylko wystarczające dla szczerze nawróconego człowieka do Boga, ale są
tak wielkie i głębokie, że do końca nie jesteśmy tego w stanie ogarnąć swym
ludzkim (często zmysłowym) rozumem, na co dzień. Nie oznacza to jednak, że
zawsze będzie się nam żyło (tu na Ziemi): wesoło, lekko i przyjemnie.
Dlaczego ?
Ponieważ nowonarodzeni w Chrystusie – naśladują swojego Mistrza, tak jak On mają
misję (zadanie) do wykonania, zanim pójdą do Ojca. Niedogodności, smutki,
niebezpieczeństwa, odrzucenie, ból (cierpienie) – są wpisane w Krzyż naszego
Pana ! Nie możemy być inni, tylko tacy jak On; idziemy Jego śladem (Mat.5,1-12 / tzw. „Kazanie na Górze” oraz
Mat.10,16-42; Łuk.9,57-62 i Łuk.14,25-35).
Tytuł tego dzisiejszego posta i
przemyślenia w Panu, powstały pod wpływem pewnej wypowiedzi, sprzed wielu,
wielu miesięcy. Kiedy mój starszy Brat w wierze (mój nauczyciel / mentor, od
którego usłyszałem Słowo Boże), zapraszał kiedyś naszego wspólnego znajomego na
niedzielne nabożeństwo do zboru, i opowiadał mu o moim nawróceniu (chrzcie);
wówczas ten człowiek zadał mu takie pytania:
„(…) A co ja z tego będę miał ? Czy będę
miał większą wypłatę co miesiąc lub emeryturę na starość ?”. Przykre i wstrząsające
dla szczerze wierzących. Wielu ludzi nie zdaje sobie sprawy, że to życie
fizyczne (stricte cielesne), nie jest ani sensem istnienia człowieka, ani
jedyną formą bytowania istoty ludzkiej. Życie na Ziemi, to jedynie początek
istnienia - istoty składającej się wg. Biblii: z ciała, z duszy, z ducha (I
Tes.5,23). Od momentu powołania nas
do życia przez Stwórcę, stajemy się wiecznymi istotami (nieśmiertelnymi
/ stworzeni na obraz Boga); ale nie w tym obecnym życiu ziemskim. Dopiero po
śmierci fizycznej – udajemy się do miejsca przeznaczenia. Wszyscy ludzie
otrzymują wieczność. Jednak jest zasadniczą kwestią, gdzie tą wieczność
spędzimy ?! Zgodnie z nauką Biblii są tylko dwie możliwości:
■ z Bogiem, w otoczeniu Jego chwały i
mocy (doskonały obraz szczęścia dla człowieka);
■ bez Boga, w piekle - wraz z upadłymi
aniołami (nieustające cierpienie, nie do opisania dziś).
Bóg, który jest miłością, zaopatruje nas
w „narzędzia” do naszej pielgrzymki wiary. Przez Chrystusa i w Chrystusie
otrzymujemy to, o czym mówi Słowo Boże (Moc
Bożą i Mądrość Bożą), czyli nasz
zysk – nasze bogactwo. A w szczegółach:
I. ZBAWIENIE ▬ to podstawowe pojęcie dla
biblijnego Chrześcijanina i człowieka szukającego właściwej drogi do Boga.
Zbawienie oznacza to samo co: „wyzwolenie”, „wyratowanie”, „uratowanie”. To
Boży ratunek przed KARĄ WIECZNĄ, czyli piekłem.
Z kolei na ten dar Boży, jak dzisiaj powiedzielibyśmy – „pakiet”, składają się
poniższe błogosławieństwa przeznaczone dla człowieka nawróconego w Duchu Świętym, mianowicie:
a) łaska*
= zbawienie
z łaski, czyli niezasłużona przychylność Boża dla każdego,
kto uwierzy w Stwórcę poprzez osobę i dzieło Jezusa Chrystusa; ludzkie uczynki nie
mają tu żadnego znaczenia (żadna dobroczynna pomoc innym ludziom czy uczynki i starania
wynikające z tzw. „sakramentów” – obrządków i rytuałów lub z przestrzegania
tradycji religijnej / Efez.2,4-10;
Tyt.3,4-8).
Nowe życie duchowe w łasce Bożej - łaska domaga
się WIARY** ze strony skruszonego grzesznika, który poszukuje szczerze
zbawienia (Rzym.3,24; I Kor.15,10; Efez.1,7 i 2,7-10; I Ptr.1,10 i 1,13);
*niezasłużone przebaczenie, wyróżnienie
kogoś niegodnego, darowanie win, okazanie miłości / litości, opieka
** jest osobistym zaufaniem Bogu /
ufność w Jego Słowo, i w wynikające z niego obietnice dla nas
Z TEGO WYNIKA ↓
b) pojednanie
= przebaczenie wszystkich grzechów człowiekowi, który „upamiętał się”
(wyznał grzechy Bogu, żałuje ich i prosi o moc Bożą, by z nimi walczyć –
przyjęcie Bożej ŁASKI); oddając się jednocześnie pod panowanie Boże w osobie
Pana Jezusa / np.: Rzym.5,6-6,14 oraz np. cały List ap. Pawła do
Efezjan i List ap. Pawła do Kolosan;
Z TEGO WYNIKA ↓
c) usprawiedliwienie
= Bóg uznaje grzesznika, który uwierzył Jezusowi Chrystusowi za istotę
„nienaganną”, tzn. nawrócony człowiek staje się przez WIARĘ w Niego, jakoby już
bez grzechu (Rzym.3,21-30 i 5,1-9). Bez potępienia, bez Sądu Bożego
i kary wiecznej;
Z TEGO WYNIKA ↓
d) sprawiedliwość
= status przyznawany wierzącemu przez Boga Ojca na podstawie doskonałej
sprawiedliwości Chrystusa (chociaż de facto wierzący taki nie jest). Bóg jest
Święty i nie może ominąć grzechu, który musi zostać ukarany; dlatego tą karę
poniósł za wszystkich ludzi Jezus Chrystus – Syn Człowieczy, na krzyżu; a Bóg
Ojciec przyjął tą zastępczą ofiarę (raz na zawsze). Bóg przebacza grzech
każdemu kto zaufał Panu Jezusowi (wiara);
„(…) Mówimy bowiem: Wiara została poczytana Abrahamowi za
sprawiedliwość”
ap. Paweł w Liście do Rzymian 4,9b;
„Przez wiarę Noe, ostrzeżony przez Boga o tym, czego jeszcze nie
widziano, kierowany bojaźnią zbudował arkę, aby ocalić swój dom. Przez nią też
potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, która jest z wiary”
List do Hebrajczyków 11,7 (wg. tekstu greckiego)
Można też zapisać to skrótowo w
taki sposób:
ŁASKA + WIARA +
USPRAWIEDLIWIENIE + SPRAWIEDLIWOŚĆ = ZBAWIENIE
Z TEGO WYNIKA ↓
e)
wolność = od niewoli grzechu w życiu i od potępienia - kary piekła. Co nie
oznacza samowoli w nowym życiu typu: „Róbta co chceta” / Rzym.6,1-23; I Kor.8,1-13; II Kor.3,16-18;
Gal.5,13-21; Jak.1,25 i 2,12; I Ptr.2,16.
A także:
II. pokój Boży ▬ wewnętrzne uczucie, stan nawrócenia w
Duchu Świętym, wolność w Chrystusie (bez lęku przed Bożą karą i obrzydzenie do
świadomego popełniania grzechów): Jan.14,27
i 16,33; Rzym.5,1; Filip.4,7; Kol.3,15.
III.
miłość Boża ▬ (w nas) inna
perspektywa patrzenia na świat i ludzi: Jan.17,26; Rzym.5,5; Kol.3,14; I Jana 4,7-21;
a) o miłości: I Kor.13,1-13; Tyt.2,1-3,11;
b) owoce Ducha Świętego: Gal.5,22-26;
IV. opieka Boża ▬ prowadzenie w życiu ziemskim
przez Ducha Świętego (pewność zbawienia / Jan.5,24 i 6,37; I Tes.5,23-24) oraz zaopatrywanie i wychowanie
człowieka wedle woli Bożej, by był gotowy stanąć przed swym Stwórcą
(doświadczenia i trudne chwile w życiu / Filip.1,27-30) oraz ochrona i opieka → poleganie wyłącznie na Bogu: I Kor.10,12-13 i 11,27-34; II Kor.1,3-7 i
7,8-12; Hebr.2,18 i 7,25 i 9,24; Filip.4,6; I Ptr.1,5.
V. radość Boża ▬ wynikająca z oddania się Chrystusowi i z
pragnienia podobania Mu się we wszystkim, co nas spotyka w tym ziemskim życiu: Mat.5,12; Jan.15,11 i 17,13; Jak.1,2; Filip.4,4; I Ptr.1,6.
VI. nadzieja Boża
▬ oczekiwanie z utęsknieniem na powrót Pana Jezusa, by jak najszybciej nastało
Królestwo Boże w pełni na Ziemi, a wierni Mesjasza – już zawsze byli z Nim /
osiągnięcie celu wiary – zbawienie z łaski (obietnica Boża): Jan.14,1-3; Hebr.6,11-20 i 7,19 i 10,23; I Ptr.1,3 i 1,13.
„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz
darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”
Rzym.6,23
( !
) Zbawienie oparte tylko na PRAWDZIE Ewangelii Jezusa Chrystusa; a nie
na ludzkich naukach, kultach religijnych i tradycjach / np. doktryna o tzw.
„Czyśćcu” jest kłamstwem ! Nie ma czegoś takiego w całej Biblii ! Kłamstwo to,
daje panującym nikolaitom (dzisiejszy kler) – władzę nad ludzkimi umysłami
(sercami) oraz korzyści finansowe, które czerpią z tych fałszywych nauk i
wierzeń, oszukując w ten sposób od wieków ludzi, którzy szczerze garną się do
Boga.
Natomiast dobre uczynki względem
bliźnich oraz bogobojne życie na co dzień (przestrzeganie Ewangelii jako
instrukcji), wynikają właśnie z wcześniej przyjętej łaski zbawienia i wiary,
o której mówi Nowy Testament - na zasadach Bożych (nowe narodzenie). Zatem - miłość do Boga okazujemy poprzez posłuszeństwo i
wierność wobec Jego zbawiennego Słowa (Biblii).
„Aby
wiara wasza nie opierała się na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej. My tedy
głosimy mądrość wśród doskonałych*, lecz nie mądrość tego świata ani władców
tego świata, którzy giną; Ale głosimy mądrość Bożą tajemną, zakrytą, którą Bóg
przed wiekami przeznaczył ku chwale naszej,
Której
żaden z władców tego świata nie poznał, bo gdyby poznali, nie byliby Pana
chwały ukrzyżowali. Głosimy tedy, jak napisano:
Czego oko
nie widziało i ucho nie słyszało, i co do serca ludzkiego nie wstąpiło, to
przygotował Bóg tym, którzy Go miłują”
I List ap. Pawła do Koryntian 2,5-9 / Izajasz 64,4
*z greckiego „teleiois”: doskonały,
dojrzały
opracował:
Hector
Walker (AG)
DG
05.09.2017
P.
S.
Dobra Nowina cz.1.
Dobra Nowina cz.2.
Dobra Nowina cz.3.
Dekalog – prawdziwy zapis, zgodny z przekazem Biblii
(na naszym drugim blogu – szukaj Zbawcy):
https://szukajzbawcy.blogspot.com/
