O wolności dzieci Bożych
cz.2.
„Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca.”
I List Jana 2,15 (UBG)
I List Jana 2,15 (UBG)
„O wolności dzieci Bożych” cz.1.
https://oczekujacchrystusa.blogspot.com/2022/12/do-spoecznosci-biblijnych-7.html
Jeżeli dzieci Boże w źle rozumianej „wolności” będą postępować tak jak postępuje (zachowuje się) - świat, to jaki będzie stan duchowy ich serc? Czym będą się różnili od ludzi nienawróconych do Boga lub od ludzi zwiedzionych systemami religijnymi i nakazami człowieka?! Czy będą nadal bogobojnymi naśladowcami Chrystusa, bo mówią o Bogu (w swej ekspresji / euforii) i czasami coś przeczytają z Biblii w zborze?
Świat religijny, czyli nienawrócony do Boga zgodnie z Jego wolą wg Ewangelii Chrystusa, też powołuje się na Boga i rzekomo w Jego „imieniu” próbuje mieć autorytet i władzę nad sercami wiernych. Jednak to nie oznacza, że pełnią oni wszyscy wolę Ojca w Chrystusie przez prowadzenie Ducha Świętego. To samo tyczy się sekt - a’la „protestanckich” / „ewangelicznych”, których „liderzy” (pojęcie ze świata) popisują się rzekomymi „darami Ducha Świętego” (charyzmania). Pan Jezus przestrzegał:
„Nie każdy, kto do Mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca Mojego, który jest w Niebie. W owym dniu wielu Mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu Twoim i w imieniu Twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu Twoim nie czyniliśmy wielu cudów? A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode Mnie wy, którzy czynicie bezprawie.” Ewangelia wg Mateusza 7,21-23 (BW)
A więc, na czym polega pełnienie woli Ojca w Niebie? Według nauki Słowa Bożego / Biblii możemy wyróżnić trzy kategorie woli Bożej względem dzieci Bożych:
1) Wiara w Boga Ojca w Osobie i dziele Jezusa Chrystusa, jako narodzone na nowo* i oddzielone od świata dzieci Boże (ekklesia / lud wywołany), naśladowcy Jego Syna pochodzący z Żydów i z pogan - wg nauki / kanonu Nowego Testamentu.
2) Wielbienie Boga Izraela (oddawanie Mu czci) i modlitwy do Niego przez Żydów i nie-Żydów, przez zbory (ekklesię) i poszczególnych wiernych - wg obecnego Nowego Przymierza, czyli zgodnie z kanonem Nowego Testamentu w Chrystusie Jezusie.
3) Głoszenie Ewangelii Chrystusa zgodnej z Prawdą Bożą w Duchu Świętym nienawróconym i podporządkowywanie swego życia Bogu (uświęcanie się), jako dzieci Boże - wg wymogów / nakazów kanonu Nowego Testamentu.
*narodzenie na nowo:
„Rzekł mu Nikodem: Jakże się może człowiek narodzić, gdy jest stary? Czyż może powtórnie wejść do łona matki swojej i urodzić się? Odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci, jeśli się kto nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest. Nie dziw się, że ci powiedziałem: Musicie się na nowo narodzić. Wiatr wieje, dokąd chce, i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie; tak jest z każdym, kto się narodził z Ducha.” Ewangelia wg. Jana 3,4-8 (w tłumaczeniu „Biblii Warszawskiej” / BW)
„Dobra Nowina teraz …” (3)
https://szukajzbawcy.blogspot.com/2020/05/dobra-nowina-teraz-3.html
„Dobra Nowina teraz …” (4)
https://szukajzbawcy.blogspot.com/2020/08/dobra-nowina-teraz-4.html
„Dobra Nowina teraz …” (5)
https://szukajzbawcy.blogspot.com/2020/11/dobra-nowina-teraz-5_44.html
Należy z całą stanowczością stwierdzić, że Biblia jest jedynym
autorytetem w poznaniu i czczeniu Boga Izraela, a sam Bóg jest w Trzech
Osobach, i jest tym samym Stwórcą, o którym czytamy w Starym, jak i
Nowym Testamencie (Przymierzu). To ten sam Bóg! Co się zmieniło?
Zmieniło się tylko Przymierze (umowa / zasady) z Bogiem, które zostały
przez Niego zaplanowane i ujawnione w ostatecznej formie przez zbawcze
dzieło odkupienia w Osobie Jego Syna i zarazem Boga - Jezusa Chrystusa.
Jak już wcześniej była mowa (w cz.1.) „wolność” dzieci Bożych, to uwolnienie od Gniewu Bożego i potępienia (piekła) dzięki wierze w Chrystusa. A to oznacza de facto niewolę, czyli podporządkowanie się woli Bożej / nakazom Ewangelii w kanonie Nowego Testamentu. Z kolei to prowadzi nas do statusu „ludu wywołanego” (ekklesi) - wierzących oddzielonych od tego świata zarówno w sposób duchowy (wiara zgodna z przekazem Biblii) oraz w sposób mentalny - inny sposób zachowania i myślenia, po nawróceniu w Duchu (inny umysł / „serce”). Bóg Izraela - Bóg Biblii wymaga od nas oddzielenia się od otaczającego nas świata - jako Jego własność. Tylko pozornie może to wyglądać na „sprzeczność” czy „paradoks”. Oczywiście, że żyjemy jako dzieci Boże na tym nienawróconym w większości świecie, pełnym wszelkiego grzechu i buntu przeciwko Stwórcy. Nie żyjemy na pustkowiu jako duchowa ekklesia. Każdego dnia, w każdej godzinie otacza nas świat ze swymi pułapkami, wszeteczeństwem i kultem człowieka. Jest to trudne i niebezpieczne dla dzieci Bożych. Było to trudne w okresie Nowego Testamentu, i trudne w czasach Starego Testamentu (Przymierza). Sztandarowym przykładem i przestrogą dla nas jest opisana sytuacja Izraelitów jako Narodu Wybranego, który został wyprowadzony z Egiptu (kraju bogatego, ale i obcego Bogu) i prowadzony w cudowny / nadprzyrodzony sposób przez Stwórcę. Po co? Naród, który wybrał Bóg miał być oddzielony od reszty świat i prowadzony do Ziemi Obiecanej, aby tam żył i wielbił Boga według Jego woli. Izraelici, gdy usłyszeli obietnice Boże względem ich od Mojżesza i Aarona przystąpili kornie do wykonania wszystkich poleceń i wskazówek, co mają uczynić: przygotowanie Paschy, zasady obrzezania oraz wyprawienie się do drogi kosztem Egipcjan. Więc oznaczało to, że zawierzyli Bogu. Zaczęli wypełniać wolę Stwórcy, jako lud wywołany (wybrany). Jednak kiedy Bóg oprócz cudów zaczął ich poddawać próbom na pustyni (dla ich nauczki i doświadczenia), wówczas Izraelici zaczęli szemrać. Narzekali na Mojżesza i Aarona (a de facto na Boga), że wyprowadzili ich na tułaczkę, którą przypłacą teraz śmiercią głodową (II Mojż.15,22-16,15). Ich serca zapłonęły pożądliwością do wygody i dobrobytu w pogańskim Egipcie. Szybko zapomnieli o cudach i ochronie Boga, jak rozstąpienie się Morza Czerwonego czy przemienienie gorzkiej wody w słodką (zdatnej do picia). Pożądali np. mięsa, co było pewnym przejawem luksusu. Pan Bóg dał im je (zesłał przepiórki), ale jednocześnie za obrazę i niewiarę (bunt) zostali oni ukarani …
„Lecz gdy mięso było jeszcze między ich zębami, zanim zostało ono spożyte, zapłonął gniew Pana przeciwko ludowi. Pan zadał ludowi bardzo ciężki cios. Miejsce to nazwano Kibrot-Hattaawa (Groby Rozkoszy), gdyż tam pogrzebano ludzi pożądliwych.” IV Mojżeszowa 11,33-34 (BW) / całość: IV Mojż.11,31-35 + II Mojż.16,7-13.
Przypomina nam o tym wydarzeniu również poniższy Psalm 78,26-31 (BW):
„Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu
I przyniósł mocą swoją wiatr południowy.
Spuścił na nich mięso jak proch,
A ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Padło ono pośród ich obozu,
Wokół ich namiotów.
Jedli i nasycili się bardzo;
I dał im, czego pożądali.
A gdy się nadal nie wyzbyli żądzy,
Choć jeszcze pokarm był w ustach ich,
Spadł na nich gniew Boży
I pozabijał najznakomitszych wśród nich,
A młodzież Izraela powalił.”
W Biblii Egipt jest symbolem grzesznego świata, w swych urokach i „atrakcjach”; jest źródłem cielesnego i jednocześnie religijnego zepsucia, grzechu i buntu przeciwko Bogu. A co za tym idzie, zasługuje on na Boży Gniew i Sąd. W Nowym Testamencie takim symbolem świata jest Rzym ze swoją cywilizacją, kulturą i bałwochwalczymi wierzeniami (Imperium Rzymskie / kultura łacińska). Dziś jest dokładnie tak samo! Mamy tzw. cywilizację Zachodu wywodzącą się z kultury łacińskiej (i greckiej), połączoną z „urokami” Egiptu. Świat ten, jako nowa „wieża Babel” (kult człowieka) i odradzająca się obecnie neo-Sodoma i Gomora - oczekuje wypełnienia się ostatniego proroctwa biblijnego - Apokalipsy wg Jana. To znaczy: Gniewu i Sądu Bożego!
Wracając do Bożego wychowania w Biblii. Lud, który wszedł do ziemi kananejskiej, to drugie pokolenie z tych, którzy wyszli z Egiptu. Dlaczego? Właśnie z powodu zatwardziałości ich serc.
„Poznaj tedy w swoim sercu, że jak człowiek ćwiczy swego syna, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie. Będziesz więc przestrzegał przykazań Pana, Boga twego, chodząc Jego drogami i okazując Mu zbożną cześć; …” V Mojż.8,5-6 (BW).
A co mówi nam Nowy Testament / Nowe Przymierze, gdzie dzieci Boże żyją już pod łaską daną im z góry, i są zapieczętowane Duchem Świętym jako własność Boga (w przeciwieństwie do Izraelitów w okresie ST):
„Dlatego jest wśród was wielu słabych i chorych, a niemało też zasnęło. Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni. Lecz gdy jesteśmy sądzeni [krinomenoi], przez Pana jesteśmy karceni**, abyśmy nie byli potępieni wraz ze światem.” I List do Koryntian 11,30-32 (UBG)
**paideuometha (gr.) - „jesteśmy korygowani” / „jesteśmy dyscyplinowani”
Nowe Przymierze / Nowy Testament charakteryzuje się tą zmianą, że prawdziwie nawrócone / narodzone dzieci Boże z Ducha Świętego żyją już pod łaską zbawienia dzięki Chrystusowi. W okresie Starego Testamentu Bóg udzielał Swego Ducha indywidualnie, wybranym ludziom z narodu Izraela. Od wylania Ducha Świętego w Dniu Pięćdziesiątnicy żyjemy jako wspólnota duchowa – ekklesia, zarówno Żydzi, którzy uwierzą w Chrystusa jaki i chrześcijanie z pogan. Posiadamy usprawiedliwienie grzechów w Chrystusie i Jego sprawiedliwość przed Ojcem oraz mamy ochronę i wychowanie Ojcowskie. Chociaż Duch Święty / Duch Chrystusa dziś także jest udzielany przez Boga Ojca indywidualnie przy nowym narodzeniu.
Grupowa przynależność do jakiegoś zboru nie zbawia! Zbawienie jest indywidualne, a Boża ochrona i wychowanie jest zarówno indywidualne jaki i grupowe (dla ekklesi). Z kolei samo zbawienie w Duchu łaski - raz dane przez Boga swoim dzieciom jest nieutracalne! Wszyscy jesteśmy Ludem Bożym w Chrystusie. Co jednocześnie nie oznacza, że Bóg się pomylił, co do Izraela z ciała w okresie Starego Testamentu. Nadal mają oni Boże obietnice dane Abrahamowi wtedy, jednak od dnia powstania ekkelsi („Dzień Pięćdziesiątnicy” / Dz.2,1-8) - Żydzi muszą nawracać się do Boga Izraela uznając Pana Jezusa Chrystusa jako Boga i Zbawiciela oraz stosując się do Ewangelii Syna Człowieczego oraz kanonu nauczania w NT kontynuowanego przez Jego apostołów. Nie ma innej drogi zbawienia dla nikogo! Tak mówi Słowo Boże i taki Plan Boży został ujawniony w Dobrej Nowinie światu w osobie Mesjasza. Więc, to świat ma się zmienić i dostosować do Ewangelii, a NIE Ewangelia (ta prawdziwa, Chrystusa) do świata. Taka jest wola Boża i Boże wezwanie. Wiemy jednak ze Słowa Bożego, że wszyscy nie oddadzą się Bogu na Jego zasadach. Dlatego będzie Sąd Boży (I Kor.11,32). I dlatego dzieci Boże muszą być mentalnie, duchowo (sercem) oddzielone od uroków / grzechów tego świata i jego wpływu. Po to, m.in. mamy przykłady wychowania Izraela na kartach Starego Testamentu. Bóg ciągle jest ten sam! A my - mamy polegać (ufać) i miłować / wielbić oraz być posłusznymi tylko Bogu Izraela!
Stare Przymierze (Prawo Mojżeszowe) było przejściowe, od momentu dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa na krzyżu Golgoty - obowiązuje wszystkich Zakon Ewangelii Chrystusa (Prawo Ducha Świętego). Nie ma więc ani „samowolki chrześcijańskiej” w życiu, ani luźnej interpretacji Dobrej Nowiny np. w kompromisie ze światem (w tolerancji wobec grzechu) wśród dzieci Bożych.
PODSUMOWANIE części drugiej …
Poniżej krótka esencja nauk biblijnych dotyczących wolności w Chrystusie i ich konsekwencje w życiu dzieci Bożych. W kolejności:
1) obrzezanie serca → duchowy stan / nawrócenie, nowe narodzenie (zmiana myślenia i zachowania), pieczęć Ducha Świętego - własność Boża, świadome pragnienie bycia sługą / niewolnikiem Chrystusa z miłości do Boga Izraela;
2) pełnienie woli Bożej → obecnie kanon Nowego Testamentu / Nowego Przymierza, który dotyczy zbawienia i życia dzieci Bożych, w tym grzesznym świecie oraz głoszenia przez nich Słowa Bożego - Ewangelii światu wg nauki Chrystusa;
3) oddzielenie od świata → Boże wychowanie / kara-nauczka, która prowadzi do upamiętania i uświęcania się - porzucania grzechów (walka z nimi / umartwianie swej cielesności / unikanie przyjaźni ze światem i jego uciechami) oraz życie dla Boga, aby stanąć przed Nim kiedyś w „białych szatach”, jako oczyszczeni w Chrystusie, czyli „oblubienica” Baranka.
=> „Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda? Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę. Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.” List Jakuba 4,4-8 (UBG)
=> „Nie będziesz oddawał pokłonu innemu bogu, bo PAN, którego imię jest Zazdrosny, jest Bogiem zazdrosnym; Abyś nie zawierał przymierza z mieszkańcami tej ziemi, abyś - gdy oni popełniają nierząd ze swymi bogami i składają ofiary swym bogom - nie został zawołany, by jeść z ich ofiar; …” II Mojżeszowa 34,14-15 (UBG)
Jak Pan pozwoli, ciąg dalszy nastąpi …
… o jeszcze innym rodzaju wolności / przywileju od Boga!
„O wolności dzieci Bożych” cz.1.
https://oczekujacchrystusa.blogspot.com/2022/12/do-spoecznosci-biblijnych-7.html
Artur Gorgoń
Dąbrowa Górnicza, 22 luty 2023
Chwała Chrystusowi! Przyjdź Panie Jezu - Boże nasz! Boże Izraela!
Jak już wcześniej była mowa (w cz.1.) „wolność” dzieci Bożych, to uwolnienie od Gniewu Bożego i potępienia (piekła) dzięki wierze w Chrystusa. A to oznacza de facto niewolę, czyli podporządkowanie się woli Bożej / nakazom Ewangelii w kanonie Nowego Testamentu. Z kolei to prowadzi nas do statusu „ludu wywołanego” (ekklesi) - wierzących oddzielonych od tego świata zarówno w sposób duchowy (wiara zgodna z przekazem Biblii) oraz w sposób mentalny - inny sposób zachowania i myślenia, po nawróceniu w Duchu (inny umysł / „serce”). Bóg Izraela - Bóg Biblii wymaga od nas oddzielenia się od otaczającego nas świata - jako Jego własność. Tylko pozornie może to wyglądać na „sprzeczność” czy „paradoks”. Oczywiście, że żyjemy jako dzieci Boże na tym nienawróconym w większości świecie, pełnym wszelkiego grzechu i buntu przeciwko Stwórcy. Nie żyjemy na pustkowiu jako duchowa ekklesia. Każdego dnia, w każdej godzinie otacza nas świat ze swymi pułapkami, wszeteczeństwem i kultem człowieka. Jest to trudne i niebezpieczne dla dzieci Bożych. Było to trudne w okresie Nowego Testamentu, i trudne w czasach Starego Testamentu (Przymierza). Sztandarowym przykładem i przestrogą dla nas jest opisana sytuacja Izraelitów jako Narodu Wybranego, który został wyprowadzony z Egiptu (kraju bogatego, ale i obcego Bogu) i prowadzony w cudowny / nadprzyrodzony sposób przez Stwórcę. Po co? Naród, który wybrał Bóg miał być oddzielony od reszty świat i prowadzony do Ziemi Obiecanej, aby tam żył i wielbił Boga według Jego woli. Izraelici, gdy usłyszeli obietnice Boże względem ich od Mojżesza i Aarona przystąpili kornie do wykonania wszystkich poleceń i wskazówek, co mają uczynić: przygotowanie Paschy, zasady obrzezania oraz wyprawienie się do drogi kosztem Egipcjan. Więc oznaczało to, że zawierzyli Bogu. Zaczęli wypełniać wolę Stwórcy, jako lud wywołany (wybrany). Jednak kiedy Bóg oprócz cudów zaczął ich poddawać próbom na pustyni (dla ich nauczki i doświadczenia), wówczas Izraelici zaczęli szemrać. Narzekali na Mojżesza i Aarona (a de facto na Boga), że wyprowadzili ich na tułaczkę, którą przypłacą teraz śmiercią głodową (II Mojż.15,22-16,15). Ich serca zapłonęły pożądliwością do wygody i dobrobytu w pogańskim Egipcie. Szybko zapomnieli o cudach i ochronie Boga, jak rozstąpienie się Morza Czerwonego czy przemienienie gorzkiej wody w słodką (zdatnej do picia). Pożądali np. mięsa, co było pewnym przejawem luksusu. Pan Bóg dał im je (zesłał przepiórki), ale jednocześnie za obrazę i niewiarę (bunt) zostali oni ukarani …
„Lecz gdy mięso było jeszcze między ich zębami, zanim zostało ono spożyte, zapłonął gniew Pana przeciwko ludowi. Pan zadał ludowi bardzo ciężki cios. Miejsce to nazwano Kibrot-Hattaawa (Groby Rozkoszy), gdyż tam pogrzebano ludzi pożądliwych.” IV Mojżeszowa 11,33-34 (BW) / całość: IV Mojż.11,31-35 + II Mojż.16,7-13.
Przypomina nam o tym wydarzeniu również poniższy Psalm 78,26-31 (BW):
„Wzbudził na niebie wiatr ze wschodu
I przyniósł mocą swoją wiatr południowy.
Spuścił na nich mięso jak proch,
A ptactwo skrzydlate jak piasek morski.
Padło ono pośród ich obozu,
Wokół ich namiotów.
Jedli i nasycili się bardzo;
I dał im, czego pożądali.
A gdy się nadal nie wyzbyli żądzy,
Choć jeszcze pokarm był w ustach ich,
Spadł na nich gniew Boży
I pozabijał najznakomitszych wśród nich,
A młodzież Izraela powalił.”
W Biblii Egipt jest symbolem grzesznego świata, w swych urokach i „atrakcjach”; jest źródłem cielesnego i jednocześnie religijnego zepsucia, grzechu i buntu przeciwko Bogu. A co za tym idzie, zasługuje on na Boży Gniew i Sąd. W Nowym Testamencie takim symbolem świata jest Rzym ze swoją cywilizacją, kulturą i bałwochwalczymi wierzeniami (Imperium Rzymskie / kultura łacińska). Dziś jest dokładnie tak samo! Mamy tzw. cywilizację Zachodu wywodzącą się z kultury łacińskiej (i greckiej), połączoną z „urokami” Egiptu. Świat ten, jako nowa „wieża Babel” (kult człowieka) i odradzająca się obecnie neo-Sodoma i Gomora - oczekuje wypełnienia się ostatniego proroctwa biblijnego - Apokalipsy wg Jana. To znaczy: Gniewu i Sądu Bożego!
Wracając do Bożego wychowania w Biblii. Lud, który wszedł do ziemi kananejskiej, to drugie pokolenie z tych, którzy wyszli z Egiptu. Dlaczego? Właśnie z powodu zatwardziałości ich serc.
„Poznaj tedy w swoim sercu, że jak człowiek ćwiczy swego syna, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie. Będziesz więc przestrzegał przykazań Pana, Boga twego, chodząc Jego drogami i okazując Mu zbożną cześć; …” V Mojż.8,5-6 (BW).
A co mówi nam Nowy Testament / Nowe Przymierze, gdzie dzieci Boże żyją już pod łaską daną im z góry, i są zapieczętowane Duchem Świętym jako własność Boga (w przeciwieństwie do Izraelitów w okresie ST):
„Dlatego jest wśród was wielu słabych i chorych, a niemało też zasnęło. Bo gdybyśmy sami siebie sądzili, nie bylibyśmy sądzeni. Lecz gdy jesteśmy sądzeni [krinomenoi], przez Pana jesteśmy karceni**, abyśmy nie byli potępieni wraz ze światem.” I List do Koryntian 11,30-32 (UBG)
**paideuometha (gr.) - „jesteśmy korygowani” / „jesteśmy dyscyplinowani”
Nowe Przymierze / Nowy Testament charakteryzuje się tą zmianą, że prawdziwie nawrócone / narodzone dzieci Boże z Ducha Świętego żyją już pod łaską zbawienia dzięki Chrystusowi. W okresie Starego Testamentu Bóg udzielał Swego Ducha indywidualnie, wybranym ludziom z narodu Izraela. Od wylania Ducha Świętego w Dniu Pięćdziesiątnicy żyjemy jako wspólnota duchowa – ekklesia, zarówno Żydzi, którzy uwierzą w Chrystusa jaki i chrześcijanie z pogan. Posiadamy usprawiedliwienie grzechów w Chrystusie i Jego sprawiedliwość przed Ojcem oraz mamy ochronę i wychowanie Ojcowskie. Chociaż Duch Święty / Duch Chrystusa dziś także jest udzielany przez Boga Ojca indywidualnie przy nowym narodzeniu.
Grupowa przynależność do jakiegoś zboru nie zbawia! Zbawienie jest indywidualne, a Boża ochrona i wychowanie jest zarówno indywidualne jaki i grupowe (dla ekklesi). Z kolei samo zbawienie w Duchu łaski - raz dane przez Boga swoim dzieciom jest nieutracalne! Wszyscy jesteśmy Ludem Bożym w Chrystusie. Co jednocześnie nie oznacza, że Bóg się pomylił, co do Izraela z ciała w okresie Starego Testamentu. Nadal mają oni Boże obietnice dane Abrahamowi wtedy, jednak od dnia powstania ekkelsi („Dzień Pięćdziesiątnicy” / Dz.2,1-8) - Żydzi muszą nawracać się do Boga Izraela uznając Pana Jezusa Chrystusa jako Boga i Zbawiciela oraz stosując się do Ewangelii Syna Człowieczego oraz kanonu nauczania w NT kontynuowanego przez Jego apostołów. Nie ma innej drogi zbawienia dla nikogo! Tak mówi Słowo Boże i taki Plan Boży został ujawniony w Dobrej Nowinie światu w osobie Mesjasza. Więc, to świat ma się zmienić i dostosować do Ewangelii, a NIE Ewangelia (ta prawdziwa, Chrystusa) do świata. Taka jest wola Boża i Boże wezwanie. Wiemy jednak ze Słowa Bożego, że wszyscy nie oddadzą się Bogu na Jego zasadach. Dlatego będzie Sąd Boży (I Kor.11,32). I dlatego dzieci Boże muszą być mentalnie, duchowo (sercem) oddzielone od uroków / grzechów tego świata i jego wpływu. Po to, m.in. mamy przykłady wychowania Izraela na kartach Starego Testamentu. Bóg ciągle jest ten sam! A my - mamy polegać (ufać) i miłować / wielbić oraz być posłusznymi tylko Bogu Izraela!
Stare Przymierze (Prawo Mojżeszowe) było przejściowe, od momentu dzieła zbawienia dokonanego przez Chrystusa na krzyżu Golgoty - obowiązuje wszystkich Zakon Ewangelii Chrystusa (Prawo Ducha Świętego). Nie ma więc ani „samowolki chrześcijańskiej” w życiu, ani luźnej interpretacji Dobrej Nowiny np. w kompromisie ze światem (w tolerancji wobec grzechu) wśród dzieci Bożych.
PODSUMOWANIE części drugiej …
Poniżej krótka esencja nauk biblijnych dotyczących wolności w Chrystusie i ich konsekwencje w życiu dzieci Bożych. W kolejności:
1) obrzezanie serca → duchowy stan / nawrócenie, nowe narodzenie (zmiana myślenia i zachowania), pieczęć Ducha Świętego - własność Boża, świadome pragnienie bycia sługą / niewolnikiem Chrystusa z miłości do Boga Izraela;
2) pełnienie woli Bożej → obecnie kanon Nowego Testamentu / Nowego Przymierza, który dotyczy zbawienia i życia dzieci Bożych, w tym grzesznym świecie oraz głoszenia przez nich Słowa Bożego - Ewangelii światu wg nauki Chrystusa;
3) oddzielenie od świata → Boże wychowanie / kara-nauczka, która prowadzi do upamiętania i uświęcania się - porzucania grzechów (walka z nimi / umartwianie swej cielesności / unikanie przyjaźni ze światem i jego uciechami) oraz życie dla Boga, aby stanąć przed Nim kiedyś w „białych szatach”, jako oczyszczeni w Chrystusie, czyli „oblubienica” Baranka.
=> „Cudzołożnicy i cudzołożnice, czy nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem? Jeśli więc ktoś chce być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. Czy sądzicie, że na próżno Pismo mówi: Duch, który w nas mieszka, zazdrośnie pożąda? Większą zaś daje łaskę, bo mówi: Bóg sprzeciwia się pysznym, a pokornym daje łaskę. Poddajcie się więc Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. Zbliżcie się do Boga, a On zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie umysłu dwoistego.” List Jakuba 4,4-8 (UBG)
=> „Nie będziesz oddawał pokłonu innemu bogu, bo PAN, którego imię jest Zazdrosny, jest Bogiem zazdrosnym; Abyś nie zawierał przymierza z mieszkańcami tej ziemi, abyś - gdy oni popełniają nierząd ze swymi bogami i składają ofiary swym bogom - nie został zawołany, by jeść z ich ofiar; …” II Mojżeszowa 34,14-15 (UBG)
Jak Pan pozwoli, ciąg dalszy nastąpi …
… o jeszcze innym rodzaju wolności / przywileju od Boga!
„O wolności dzieci Bożych” cz.1.
https://oczekujacchrystusa.blogspot.com/2022/12/do-spoecznosci-biblijnych-7.html
Artur Gorgoń
Dąbrowa Górnicza, 22 luty 2023
Chwała Chrystusowi! Przyjdź Panie Jezu - Boże nasz! Boże Izraela!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz