„Ale Bóg, który jest
bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas,
którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni
jesteście.
(...)
Albowiem łaską zbawieni
jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się
ktoś nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie
do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili”
(Efez.2,4-5 i 2,8-10 / Biblia Warszawska)
Zbawienie
William MacDonald
Zbawienie jest
nierozerwalnie złączone z nowym
narodzeniem. Nowe narodzenie związane jest z otrzymaniem nowej natury i nowego duchowego życia, które można otrzymać tylko od Boga.
ZBAWIENIE NATOMIAST JEST REZULTATEM
NOWEGO NARODZENIA i wskazuje skutki i rozmiary tego wszystkiego, co Bóg
przygotował w Chrystusie.
Chcemy rozpatrzyć siedem spraw
dotyczących zbawienia.
I. Definicja zbawienia
Słowo „zbawienie” znaczy to samo co
„wyzwolenie” i jest ono używane w tym znaczeniu, że ktoś kogoś „wyratował” ze
śmiertelnego niebezpieczeństwa. Mówimy, że ktoś został „uratowany” z topieli, z
płonącego budynku lub tonącego okrętu. Tak wiec:
1. ktoś jest w śmiertelnym
niebezpieczeństwie;
2. ktoś inny to niebezpieczeństwo
spostrzegł i pospieszył z pomocą, a więc „wyratował”;
3. misja została zakończona i uwieńczona
zwycięstwem. Rezultatem jej jest to, że ktoś został „wyratowany” lub
„zbawiony”.
Biblia wielokrotnie używa słów „zbawić”,
„zbawienie”, „zbawiony” oraz „Zbawiciel”. W duchowym znaczeniu mają one to samo
znaczenie.
II. Potrzeba zbawienia
Potrzeba zbawienia przez Boga wynika z
dwóch powodów:
► Jesteśmy grzesznikami. W poprzednim
rozdziale już został udowodniony fakt, że wszyscy rodzimy się grzesznikami. Ta
grzeszna natura produkuje (wytwarza) w nas grzech mowy, myśli i wreszcie
naszych czynów. Stajemy się wrogami Boga. Biblia uczy nas o tym wielokrotnie (Rzym.:
5,12; 5,18-19; 6,16; 8,5-8; IMojż.6,5; Efez.2,1-3; IIKor.4,3-4; Iz.53,6;
Jer.17,9; Mar.7,20-23; Rzym.:1,21-23; 3,19-23).
Te wiersze pokazują nam, że jesteśmy
grzesznikami z urodzenia i potrzebujemy
przebaczenia. Jesteśmy zgubionymi i potrzebujemy, aby nas odnaleźć.
Jesteśmy winni i potrzebujemy darowania kary. Jesteśmy umarli duchowo i
potrzebujemy życia. Jesteśmy ślepi i potrzebujemy oświecenia. Jesteśmy
niewolnikami i potrzebujemy wolności. Jesteśmy kompletnie bezsilni i
potrzebujemy pomocy, ponieważ sami siebie wybawić z tego wszystkiego nie
możemy.
► Bóg jest sprawiedliwy. On potępi każdy
grzech. On „występek i grzech nie pozostawia bez kary” (IIMojż.34,7). On
pokazał nam Swoją nienawiść do grzechu i Swój wyrok przeciwko tym wszystkim,
którzy umierają w swych grzechach. Jego wyrok: wieczne oddzielenie sprzed Bożej
obecności (Jan.8,21; Mar.9,43-48; Łuk.16,22-31; Obj.20,11-15). Ponieważ
jesteśmy grzesznikami, a Bóg jest sprawiedliwy – potrzebujemy ratunku, wybawienia od kary za nasze grzechy. Wołaniem
każdego powinno być: „Co mam czynić, aby być zbawionym ?” (Dz.16,30-31).
III. Ustanowienie
zbawienia
Ewangelia jest Dobrą Nowiną. Ewangelia
uczy nas, że nikt nie może sobie zasłużyć na zbawienie, ale że Bóg przygotował
je dzięki łasce Swej i proponuje ci, abyś je przyjął. ZBAWIENIE DAROWANE JEST
PRZEZ SYNA BOŻEGO, JEZUSA CHRYSTUSA, PONIEWAŻ ON UMARŁ ZA NAS. Biblia jasno
uczy nas o dwóch rzeczach odnośnie zbawienia:
1) Chrystus
przyszedł, aby zbawić grzeszników (Mat.1,21). Syn Boży wiecznie istniejący i
równy Ojcu i Duchowi Świętemu stał się człowiekiem, aby dokonać dzieła
zbawienia (Jan.3,16; Mar.10,45; Mat.9,12-13; Jan.10,11 i 10,15-18).
2) Chrystus
dokonał zbawienia przez Swoją śmierć i zmartwychwstanie. Chrystus dobrowolnie
umarł śmiercią krzyżową. On teraz zajął nasze miejsce i tak On wycierpiał
śmierć za nasze winy i grzechy. On nasz grzech poniósł na Swoim ciele. Cały
Boży sąd i gniew przeciwko nam spadł na Niego. On, Chrystus w całej pełni
zaspokoił Bożą sprawiedliwość zwracającą się przeciw grzesznikom, gdy umarł za
nas. Bóg okazał, że przyjął ofiarę Chrystusa, kiedy wzbudził Go z martwych i
posadził po prawicy Majestatu (IKor.15,1-4; IIKor.5,21; IPtr.2,24; Iz.53,5;
Rzym.5,6-9; Dz.4,10-12 i 5,31 i 17,31).
IV. Jak osiągnąć
zbawienie ?
Całe dzieło potrzebne dla naszego
zbawienia zostało wykonane przez Chrystusa. Cóż więc można uczynić, aby
otrzymać zbawienie ?
1. Grzesznik musi
POKUTOWAĆ. Pokuta jest zmianą sposobu
myślenia, a wynikiem tego jest zmiana nastawienia w stosunku do własnego
„ja”, do Zbawiciela i zbawienia. Pokuta uwidacznia się w zmianie postępowania
(Łuk.13,3; Dz.17,30 i 20,21).
Obojętność grzesznika przekształca się teraz
w pragnienie posiadania zbawienia, duma w pokorę, samolubstwo i zadowolenie z
siebie w wyznanie swej niemocy i stanu zasługującego na piekło.
2. Grzesznik musi
UWIERZYĆ EWANGELII. Ewangelia jest świadectwem Boga Ojca o Panu Jezusie
Chrystusie i Jego zastępczej śmierci (I Jana 5,9-10). Jako zgubiony grzesznik
ty sam musisz uwierzyć, że Chrystus zmarł za ciebie, właśnie za ciebie,
zajął twoje miejsce, umarł za twoje grzechy i wykonał wszystko co było niezbędne dla twojego zbawienia ! (Rzym.5,14-15).
3. Grzesznik musi
aktem swojej wolnej woli PRZYJĄĆ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO SWOJEGO OSOBISTEGO
ZBAWICIELA i PANA (Jan.1,12; Rzym.10,9 / Jan.: 3,16; 5,24; 6,47;
Efez.1,3). Jest to niezwykle ważne, aby świadomie,
dobrowolnie powiedzieć w swoim
sercu: „Panie Jezu, wiem że jestem grzesznikiem, zgubionym grzesznikiem, ale
wierzę, że Ty wziąłeś na siebie moje grzechy i umarłeś na moim miejscu. Wiem,
że nie mogę nic uczynić, aby siebie zbawić, ale Ty uczyniłeś wszystko dla mojego
zbawienia. Panie, przyjmuję Ciebie do swojego serca, jako mego Zbawiciela. Czynię
Ciebie Panem mego życia”.
Oto co znaczy „Wierzę w Pana Jezusa
Chrystusa” (Dz.16,31).
V. Jak być pewnym
zbawienia ?
Jak możemy być całkowicie pewni, że
otrzymaliśmy zbawienie ? Możemy być pewni naszego zbawienia, ponieważ Bóg mówi
nam o tym jasno w Bożym Słowie; Bóg jasno poucza nas, że każdy kto zaufa Jego
Synowi dostąpi przebaczenia, otrzyma zbawienie i życie wieczne.
W CHRYSTUSIE JESTEŚMY ZBAWIENI NA WIEKI
(Dz.13,38; I Jana 2,12; Efez.2,8; IKor.6,11; I Jana 5,13; Rzym.5,1;
Jan.10,27-30).
VI. Zakres (rozmiar)
zbawienia
Zbawienie odnosi się do przeszłości,
teraźniejszości i przyszłości.
1. Przeszłość.
Jesteśmy zbawieni od kary za grzech, ponieważ Chrystus poniósł całą karę za
nasze grzechy. Jesteśmy więc WOLNI OD TEJ STRASZNEJ KARY.
2. Teraźniejszość.
Jesteśmy także zbawieni od mocy grzechu i od zniewolenia grzechem. Od czasu
przyjęcia zbawienia Duch Święty zamieszkał w nas i On dał nam Boską naturę.
Jako zbawieni nie jesteśmy już usposobieni do czynienia zła i mamy siłę, aby
grzechowi się przeciwstawić (IKor.6,19; IIPtr.1,3-4; Rzym.6,1-14).
Nie oznacza to, że zbawiony jest
bezgrzeszny; on posiada jeszcze „ciało”, które walczy z Duchem. Kiedy jednak
uświadomimy sobie naszą pozycję w Chrystusie, grzech nie może panować w naszym
życiu.
Jeśli chcemy być WOLNI OD MOCY GRZECHU,
musimy:
a) czytać i studiować Słowo Boże i być
posłusznym Słowu (IITym.2,15; Jak.1,22);
b) stawiać siebie do dyspozycji Bogu,
abyśmy mogli żyć sprawiedliwie i pożytecznie (Rzym.12,1-2);
c) trwać ustawicznie w łączności z
Bogiem przez modlitwę (Hebr.4,14-16);
d) natychmiast wyznawać Bogu każdy
grzech i starać się z Bożą pomocą nie czynić więcej tego (I Jana 1,8-9; Tyt.2,11-15).
3. Przyszłość.
Pewnego dnia będziemy całkowicie WOLNI
OD GRZECHU. Będzie to wtedy, kiedy Chrystus przyjdzie powtórnie. On
wzbudzi z martwych tych, którzy zasnęli jako zbawieni, On przemieni
tych zbawionych, którzy będą żyli podczas Jego przyjścia i ci już nigdy nie
zakosztują śmierci.
To jest ostatni etap zbawienia,
zbawienie naszych ciał i zbawieni oczekują tego momentu (Hebr.9,28;
ITes.4,13-18).
VII. Rezultat zbawienia
Rozliczne są skutki zbawienia
(Efez.1,13-14). Wyliczymy tylko niektóre z nich:
1. Mamy pokój z Bogiem (Rzym.5,1). Nie
jesteśmy już dalej Bożymi przeciwnikami.
2. Uznani jesteśmy jako synowie w Bożej
rodzinie (Efez.1,5; Jan.1,12; Gal.4,5-6).
3. Mamy radość jako Jego dzieci
(Rzym.5,10-11 i 8,14-17; Gal.3,26-4,7).
4. Żyjemy dla Boga (IIKor.5,14-15;
Gal.2,20; IPtr.4,2-5).
5. Służymy Bogu przez czynienie dobra i
świadczenie o Nim (Efez.2,10; Mat.5,16; Mar.16,15).
6. Oddajemy Bogu cześć i chwałę oraz
modlimy się (Jan.4,23-24; Hebr.10,18-22 i 13,15 i 4,14-16).
7. Mamy wieczny dom w Niebie
(Jan.14,1-3; Obj.22,1-5).
Oby każdy Czytelnik nie spoczął pierwej,
dopóki na podstawie Słowa Bożego nie
otrzyma pewności, że jest zbawiony.
Źródło:
„Czego
uczy Biblia”
William MacDonald (tłumaczy Zespół) – Wydawnictwo Kościoła Wolnych
Chrześcijan „Łaska i Pokój”, wydanie II – poprawione; Warszawa 1985r; s. 28-32.
Wydawca oryginału: Korespondencyjna
Szkoła Biblijna „Emmaus” 1977, 1982 / EMMAUS Bible College 2750 Asbury Road,
Dubugne, Iowa 52001 USA.
William MacDonald (07.01.1917−25.12.2007) − znany na całym
świecie w środowiskach chrześcijańskich nauczyciel biblijny i teolog, autor
licznych książek (ponad 84 tytuły); wieloletni wykładowca i rektor uczelni
biblijnej – Emmaus Bible College w Oak Park, Illinois, USA. Był także autorem
korespondencyjnych kursów biblijnych i komentarzy. Jego publikacje ukazały się
również w języku polskim (nakładem Wydawnictwa „Areopag”), m. in.: „Komentarz
Biblijny do Nowego Testamentu” (2005) i „Komentarz Biblijny do Starego
Testamentu” (2006). Odmówił przyjmowania tantiem za swoje książki i ustanowił
fundusz na rzecz tłumaczeń jego prac na języki obce.
Brat MacDonald był związany z kręgami
tzw. Zborów Braterskich / Bracia Plymuccy https://pl.wikipedia.org/wiki/Bracia_plymuccy
W. MacDonald – „Co to znaczy być
prawdziwym uczniem Jezusa Chrystusa ?”
P.S.
Dobra Nowina cz.1.
Dobra Nowina cz.2.
Dobra Nowina cz.3.
Dobra Nowina cz.4.
Proponowane filmy:
► „Cztery rzeczy, które Bóg chce Ci
powiedzieć”
► „Przebudzenie, Krzyż i Ciasna Brama”
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=9k9CZeDZqL8 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz