neo-protestantyzm konserwatyzm biblijny

wtorek, 30 października 2018

Do społeczności biblijnych ... (4)

Nieutracalność zbawienia
cz.2. 
 

Koronnym argumentem dla ludzi, którzy uważają, że moc Boża, której się oddali i Duch Święty, którego otrzymali są niewystarczające dla nieutracalności zbawienia jest wiersz 27 z I Listu Apostoła Pawła do Koryntian z rozdziału 9-tego:
„Ale umartwiam ciało moje i ujarzmiam, bym przypadkiem, będąc zwiastunem dla innych, sam nie był odrzucony”.
Według nich ap. Paweł obawiał się „utraty zbawienia”. Kiedy jednak spojrzymy na całość rozdziału 9, to staje się oczywiste, że jest w nim mowa o służbie, a nie o zbawieniu. Ponadto, jeżeli przeczytamy to zdanie w tekście oryginalnym to w grece wyrażenie: „nie był odrzucony” oznacza: „nie był niewypróbowany”. Wypróbowany, oczywiście w służbie, a nie w zbawieniu. Myśl Apostoła jest następująca – „mówienie nie jest zastępstwem osobistego posłuszeństwa i świadectwa”. Liczy się całościowa postawa Chrześcijanina.
Autor Listu obawia się aby w jego służbie nie brakło tych dwóch elementów, aby to co buduje było „ze złota, srebra, drogich kamieni” (I Kor.3:12), ponieważ „dzieło każdego wypróbuje ogień”. Oznacza to, że dzieło Apostoła też napotka na próbę przed Bema – sądową stolicą Pana Jezusa Chrystusa. Paweł będzie tam wraz z innymi Chrześcijanami w najgorszym nawet przypadku zbawiony. Na dowód tego warto zacytować (I Kor.3:13) jako tekst oryginalny:
„Jeżeli czyjś czyn spali się, dozna straty, on zaś zostanie zbawiony, tak zaś jak przez ogień” (wg.: „Grecko – polski NT”; wydanie interlinearne z kodami gramatycznymi; „Vocatio” 1994).
Paweł Apostoł był pewien że „być z Chrystusem” to daleko lepiej (Flp.1:23). Był on pewien że jest i będzie zbawiony, pomimo tego że „Albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę ...” (Rzym.7:20). Był on świadomy swojej ułomności dlatego wzywa Filipian, ale również i nas, aby „z drżeniem i bojaźnią zbawienie swoje sprawowali” (Flp.2:12b-13).
„Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie”. Wynika z tych wierszy, że ta bojaźń nie jest strachem przed utratą zbawienia, ale pewnością tego, że skoro Bogu się oddaliśmy to już On ma staranie o nas. On sprawia w nas myśli i czyny według Jego upodobania. I pomimo naszych niedomagań to moc Jego Ducha, która jest w nas przewyższa moc Złego. Apostoł Piotr napisze wprost: „Którzy mocą Bożą strzeżeni jesteście przez wiarę w zbawienie, przygotowane do objawienia się w czasie ostatecznym” (I Ptr.1:5). Jeżeli chodzi o słabości to Piotr wiedział o czym mówi. Wiedział on, że moc Boża jest ponad naszymi słabościami i wątpliwościami. Jeżeli naprawdę narodziłeś się na nowo to możesz być pewien że „... Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, będzie je też pełnił aż do dnia Chrystusa Jezusa” (Flp.1:6).
Bo jaki byłby powód aby Duch Święty, który mieszka w tobie, miałbym cię odwieść od twojego Zbawcy. Byłoby to nielogiczne, a przede wszystkim niezgodne ze Słowem Bożym. Ze słowami Pana Jezusa Chrystusa zawartymi w Ewangelii Jana 10:29 / „Ojciec mój, Który mi je dał, jest większy nad wszystkich i nikt nie może wydrzeć ich z ręki Ojca”. Nikt, to znaczy nawet ty sam, bo jesteś chroniony mocą Bożą.
Można w to nie wierzyć, ale wtedy słowa z wer. 26 rozdz. 10. tej Ewangelii odnoszą się do tych ludzi: „Lecz wy nie wierzycie, bo nie jesteście z owiec moich”. Bo nigdy nimi nie byli, podobnie jak ci z Listu do Hebrajczyków: „Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych, którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebieskiego i stali się uczestnikami Ducha Świętego. I zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre ... gdy odpadli powtórnie odnowić ...” (Hebr.6:4-6).
Najważniejszym przekazem jest tu kategoria tych ludzi. Są oni oświeceni a nie zbawieni. Duch Święty działał na ich serca, cieszyli się Słowem Bożym, ale Chrystus nigdy nie zamieszkał na stałe w ich sercach.
Podobnie jak w przypowieści „o czworakiej roli” (Mat.13:18-23). Która mówi o tych, którzy mogli wiele z Panem przeżyć i otrzymać zbawienie, ale koniec końców - nie zaufali Mu. Tylko 1/4 z 4/4 wydaje plon różnoraki: stukrotny, sześćdziesięciokrotny, trzydziestokrotny, ale wydaje. Natomiast w przypadku 3/4 pomimo słuchania Zły porywa Słowo, pomimo radości – „skalisty grunt”, czyli serce nie pozwoli urosnąć; „ciernie” i umiłowanie bogactwa zaduszają to co było posiane i próbowało urosnąć. Ta Boża arytmetyka daje do myślenia, a niektórych przeraża, tylko 1/4 z całości jest zbawiona.
Dlatego przyjmowanie poglądu, że każdy poryw ludzkich uczuć i emocji jest „nowonarodzeniem” a więc zbawieniem jest mylący. Jako ludzie cieszmy się z porywów serca i uczuć, ale ocenę końcową zostawmy upływowi czasu i Bogu. On zna tych, którzy są Jego.
Obyś i Ty drogi czytelniku był pośród nich.

Autor:
br. Montana
Śląsk, październik 2018

( ! ) Cytowane powyżej wersety Słowa Bożego pochodzą z Biblii Warszawskiej, chyba że zaznaczono w tekście inaczej.

P.S.
„Nieutracalność zbawienia” cz.1.
https://oczekujacchrystusa.blogspot.com/2018/08/ 
 

 

sobota, 15 września 2018

Dobra Nowina cz. 5.


„Ale Bóg, który jest bogaty w miłosierdzie, dla wielkiej miłości swojej, którą nas umiłował, i nas, którzy umarliśmy przez upadki, ożywił wraz z Chrystusem – łaską zbawieni jesteście.
(...)
Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się ktoś nie chlubił. Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili”
(Efez.2,4-5 i 2,8-10 / Biblia Warszawska)  


Zbawienie
William MacDonald

Zbawienie jest nierozerwalnie złączone z nowym narodzeniem. Nowe narodzenie związane jest z otrzymaniem nowej natury i nowego duchowego życia, które można otrzymać tylko od Boga.
ZBAWIENIE NATOMIAST JEST REZULTATEM NOWEGO NARODZENIA i wskazuje skutki i rozmiary tego wszystkiego, co Bóg przygotował w Chrystusie.
Chcemy rozpatrzyć siedem spraw dotyczących zbawienia.

I. Definicja zbawienia
Słowo „zbawienie” znaczy to samo co „wyzwolenie” i jest ono używane w tym znaczeniu, że ktoś kogoś „wyratował” ze śmiertelnego niebezpieczeństwa. Mówimy, że ktoś został „uratowany” z topieli, z płonącego budynku lub tonącego okrętu. Tak wiec: 
1. ktoś jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie;
2. ktoś inny to niebezpieczeństwo spostrzegł i pospieszył z pomocą, a więc „wyratował”;
3. misja została zakończona i uwieńczona zwycięstwem. Rezultatem jej jest to, że ktoś został „wyratowany” lub „zbawiony”.

Biblia wielokrotnie używa słów „zbawić”, „zbawienie”, „zbawiony” oraz „Zbawiciel”. W duchowym znaczeniu mają one to samo znaczenie.

II. Potrzeba zbawienia
Potrzeba zbawienia przez Boga wynika z dwóch powodów:
► Jesteśmy grzesznikami. W poprzednim rozdziale już został udowodniony fakt, że wszyscy rodzimy się grzesznikami. Ta grzeszna natura produkuje (wytwarza) w nas grzech mowy, myśli i wreszcie naszych czynów. Stajemy się wrogami Boga. Biblia uczy nas o tym wielokrotnie (Rzym.: 5,12; 5,18-19; 6,16; 8,5-8; IMojż.6,5; Efez.2,1-3; IIKor.4,3-4; Iz.53,6; Jer.17,9; Mar.7,20-23; Rzym.:1,21-23; 3,19-23).
Te wiersze pokazują nam, że jesteśmy grzesznikami z urodzenia i potrzebujemy przebaczenia. Jesteśmy zgubionymi i potrzebujemy, aby nas odnaleźć. Jesteśmy winni i potrzebujemy darowania kary. Jesteśmy umarli duchowo i potrzebujemy życia. Jesteśmy ślepi i potrzebujemy oświecenia. Jesteśmy niewolnikami i potrzebujemy wolności. Jesteśmy kompletnie bezsilni i potrzebujemy pomocy, ponieważ sami siebie wybawić z tego wszystkiego nie możemy.

► Bóg jest sprawiedliwy. On potępi każdy grzech. On „występek i grzech nie pozostawia bez kary” (IIMojż.34,7). On pokazał nam Swoją nienawiść do grzechu i Swój wyrok przeciwko tym wszystkim, którzy umierają w swych grzechach. Jego wyrok: wieczne oddzielenie sprzed Bożej obecności (Jan.8,21; Mar.9,43-48; Łuk.16,22-31; Obj.20,11-15). Ponieważ jesteśmy grzesznikami, a Bóg jest sprawiedliwy – potrzebujemy ratunku, wybawienia od kary za nasze grzechy. Wołaniem każdego powinno być: „Co mam czynić, aby być zbawionym ?” (Dz.16,30-31).

III. Ustanowienie zbawienia
Ewangelia jest Dobrą Nowiną. Ewangelia uczy nas, że nikt nie może sobie zasłużyć na zbawienie, ale że Bóg przygotował je dzięki łasce Swej i proponuje ci, abyś je przyjął. ZBAWIENIE DAROWANE JEST PRZEZ SYNA BOŻEGO, JEZUSA CHRYSTUSA, PONIEWAŻ ON UMARŁ ZA NAS. Biblia jasno uczy nas o dwóch rzeczach odnośnie zbawienia:
1) Chrystus przyszedł, aby zbawić grzeszników (Mat.1,21). Syn Boży wiecznie istniejący i równy Ojcu i Duchowi Świętemu stał się człowiekiem, aby dokonać dzieła zbawienia (Jan.3,16; Mar.10,45; Mat.9,12-13; Jan.10,11 i 10,15-18).
2) Chrystus dokonał zbawienia przez Swoją śmierć i zmartwychwstanie. Chrystus dobrowolnie umarł śmiercią krzyżową. On teraz zajął nasze miejsce i tak On wycierpiał śmierć za nasze winy i grzechy. On nasz grzech poniósł na Swoim ciele. Cały Boży sąd i gniew przeciwko nam spadł na Niego. On, Chrystus w całej pełni zaspokoił Bożą sprawiedliwość zwracającą się przeciw grzesznikom, gdy umarł za nas. Bóg okazał, że przyjął ofiarę Chrystusa, kiedy wzbudził Go z martwych i posadził po prawicy Majestatu (IKor.15,1-4; IIKor.5,21; IPtr.2,24; Iz.53,5; Rzym.5,6-9; Dz.4,10-12 i 5,31 i 17,31).

IV. Jak osiągnąć zbawienie ?
Całe dzieło potrzebne dla naszego zbawienia zostało wykonane przez Chrystusa. Cóż więc można uczynić, aby otrzymać zbawienie ?
1. Grzesznik musi POKUTOWAĆ. Pokuta jest zmianą sposobu myślenia, a wynikiem tego jest zmiana nastawienia w stosunku do własnego „ja”, do Zbawiciela i zbawienia. Pokuta uwidacznia się w zmianie postępowania (Łuk.13,3; Dz.17,30 i 20,21).
Obojętność grzesznika przekształca się teraz w pragnienie posiadania zbawienia, duma w pokorę, samolubstwo i zadowolenie z siebie w wyznanie swej niemocy i stanu zasługującego na piekło.
2. Grzesznik musi UWIERZYĆ EWANGELII. Ewangelia jest świadectwem Boga Ojca o Panu Jezusie Chrystusie i Jego zastępczej śmierci (I Jana 5,9-10). Jako zgubiony grzesznik ty sam musisz uwierzyć, że Chrystus zmarł za ciebie, właśnie za ciebie, zajął twoje miejsce, umarł za twoje grzechy i wykonał wszystko co  było niezbędne dla twojego zbawienia ! (Rzym.5,14-15).
3. Grzesznik musi aktem swojej wolnej woli PRZYJĄĆ JEZUSA CHRYSTUSA JAKO SWOJEGO OSOBISTEGO ZBAWICIELA i PANA (Jan.1,12; Rzym.10,9 / Jan.: 3,16; 5,24; 6,47; Efez.1,3). Jest to niezwykle ważne, aby świadomie, dobrowolnie powiedzieć w swoim sercu: „Panie Jezu, wiem że jestem grzesznikiem, zgubionym grzesznikiem, ale wierzę, że Ty wziąłeś na siebie moje grzechy i umarłeś na moim miejscu. Wiem, że nie mogę nic uczynić, aby siebie zbawić, ale Ty uczyniłeś wszystko dla mojego zbawienia. Panie, przyjmuję Ciebie do swojego serca, jako mego Zbawiciela. Czynię Ciebie Panem mego życia”.
Oto co znaczy „Wierzę w Pana Jezusa Chrystusa” (Dz.16,31).

V. Jak być pewnym zbawienia ?
Jak możemy być całkowicie pewni, że otrzymaliśmy zbawienie ? Możemy być pewni naszego zbawienia, ponieważ Bóg mówi nam o tym jasno w Bożym Słowie; Bóg jasno poucza nas, że każdy kto zaufa Jego Synowi dostąpi przebaczenia, otrzyma zbawienie i życie wieczne.
W CHRYSTUSIE JESTEŚMY ZBAWIENI NA WIEKI (Dz.13,38; I Jana 2,12; Efez.2,8; IKor.6,11; I Jana 5,13; Rzym.5,1; Jan.10,27-30).

VI. Zakres (rozmiar) zbawienia
Zbawienie odnosi się do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
1. Przeszłość. Jesteśmy zbawieni od kary za grzech, ponieważ Chrystus poniósł całą karę za nasze grzechy. Jesteśmy więc WOLNI OD TEJ STRASZNEJ KARY.
2. Teraźniejszość. Jesteśmy także zbawieni od mocy grzechu i od zniewolenia grzechem. Od czasu przyjęcia zbawienia Duch Święty zamieszkał w nas i On dał nam Boską naturę. Jako zbawieni nie jesteśmy już usposobieni do czynienia zła i mamy siłę, aby grzechowi się przeciwstawić (IKor.6,19; IIPtr.1,3-4; Rzym.6,1-14).
Nie oznacza to, że zbawiony jest bezgrzeszny; on posiada jeszcze „ciało”, które walczy z Duchem. Kiedy jednak uświadomimy sobie naszą pozycję w Chrystusie, grzech nie może panować w naszym życiu.
Jeśli chcemy być WOLNI OD MOCY GRZECHU, musimy:
a) czytać i studiować Słowo Boże i być posłusznym Słowu (IITym.2,15; Jak.1,22);
b) stawiać siebie do dyspozycji Bogu, abyśmy mogli żyć sprawiedliwie i pożytecznie (Rzym.12,1-2);
c) trwać ustawicznie w łączności z Bogiem przez modlitwę (Hebr.4,14-16);
d) natychmiast wyznawać Bogu każdy grzech i starać się z Bożą pomocą nie czynić więcej tego (I Jana 1,8-9; Tyt.2,11-15).
3. Przyszłość. Pewnego dnia będziemy  całkowicie WOLNI OD GRZECHU. Będzie to wtedy, kiedy Chrystus przyjdzie powtórnie. On wzbudzi z martwych tych, którzy zasnęli jako zbawieni, On przemieni tych zbawionych, którzy będą żyli podczas Jego przyjścia i ci już nigdy nie zakosztują śmierci.
To jest ostatni etap zbawienia, zbawienie naszych ciał i zbawieni oczekują tego momentu (Hebr.9,28; ITes.4,13-18).

VII. Rezultat zbawienia
Rozliczne są skutki zbawienia (Efez.1,13-14). Wyliczymy tylko niektóre z nich:
1. Mamy pokój z Bogiem (Rzym.5,1). Nie jesteśmy już dalej Bożymi przeciwnikami.
2. Uznani jesteśmy jako synowie w Bożej rodzinie (Efez.1,5; Jan.1,12; Gal.4,5-6).
3. Mamy radość jako Jego dzieci (Rzym.5,10-11 i 8,14-17; Gal.3,26-4,7).
4. Żyjemy dla Boga (IIKor.5,14-15; Gal.2,20; IPtr.4,2-5).
5. Służymy Bogu przez czynienie dobra i świadczenie o Nim (Efez.2,10; Mat.5,16; Mar.16,15).
6. Oddajemy Bogu cześć i chwałę oraz modlimy się (Jan.4,23-24; Hebr.10,18-22 i 13,15 i 4,14-16).
7. Mamy wieczny dom w Niebie (Jan.14,1-3; Obj.22,1-5).

Oby każdy Czytelnik nie spoczął pierwej, dopóki na podstawie Słowa Bożego nie otrzyma pewności, że jest zbawiony.

Źródło:
„Czego uczy Biblia” William MacDonald (tłumaczy Zespół) – Wydawnictwo Kościoła Wolnych Chrześcijan „Łaska i Pokój”, wydanie II – poprawione; Warszawa 1985r; s. 28-32.
Wydawca oryginału: Korespondencyjna Szkoła Biblijna „Emmaus” 1977, 1982 / EMMAUS Bible College 2750 Asbury Road, Dubugne, Iowa 52001 USA.

William MacDonald (07.01.1917−25.12.2007) − znany na całym świecie w środowiskach chrześcijańskich nauczyciel biblijny i teolog, autor licznych książek (ponad 84 tytuły); wieloletni wykładowca i rektor uczelni biblijnej – Emmaus Bible College w Oak Park, Illinois, USA. Był także autorem korespondencyjnych kursów biblijnych i komentarzy. Jego publikacje ukazały się również w języku polskim (nakładem Wydawnictwa „Areopag”), m. in.: „Komentarz Biblijny do Nowego Testamentu” (2005) i „Komentarz Biblijny do Starego Testamentu” (2006). Odmówił przyjmowania tantiem za swoje książki i ustanowił fundusz na rzecz tłumaczeń jego prac na języki obce.
Brat MacDonald był związany z kręgami tzw. Zborów Braterskich / Bracia Plymuccy https://pl.wikipedia.org/wiki/Bracia_plymuccy

W. MacDonald – „Co to znaczy być prawdziwym uczniem Jezusa Chrystusa ?”

P.S.
Dobra Nowina cz.1.

Dobra Nowina cz.2.

Dobra Nowina cz.3.

Dobra Nowina cz.4.

Proponowane filmy:
► „Cztery rzeczy, które Bóg chce Ci powiedzieć” 

► „Przebudzenie, Krzyż i Ciasna Brama”
https://www.youtube.com/watch?time_continue=2&v=9k9CZeDZqL8