neo-protestantyzm konserwatyzm biblijny

wtorek, 2 stycznia 2018

Do społeczności biblijnych ... (1)


Prostolinijność i szczerość

Szczerość i prostolinijność jest cechą Boga. Prostota - gr. „aplotetos”: szczerość, prostolinijność, otwartość. Gdy Adam i Ewa upadli w grzech otworzyły się ich oczy Gen.3,5-7, i nie mogli spojrzeć szczerym i prostolinijnym sercem na Boga, dlatego Adam ukrył się z żoną przed Bogiem Gen.3,8-11. „Lampą ciała jest oko. Jeśli więc byłoby oko twe zdrowe (gr. „aplus”: proste, szczere, otwarte, prostolinijne) całe ciało twe świetliste będzie” Mat.6,22 (przekład dosłowny). Ktoś powiedział, że „oczy są zwierciadłem duszy człowieka”. O Izraelu było powiedziane: „Schlebiali Mu ustami, a językiem okłamywali Go, bo serce ich nie było szczere wobec Niego. I nie byli wierni Jego przymierzu” Ps.78,36-37. „Lud ten czci Mnie wargami, ale serce ich jest daleko ode Mnie” Mar.7,6 (por. z Iz.29,13).
Nieszczerość wobec Boga jest obłudą (Boża reakcja na postawę człowieka II Sam.22,26-27).
„... Czy jesteś tak samo szczery wobec mnie, jak ja wobec ciebie ?” II Król.10,15. Pytanie to zadał król izraelski Jehu – Jonadabowi (synowi Rekaba), kiedy podjął się oczyszczenia Izraela z bałwochwalstwa w Bożej gorliwości. Zabiegał on o to, aby podobać się Panu i dlatego wykonał wszystko to, co wyroki Boże przez proroka Pana wypowiedziały o rodzie Achaba. Lecz Jehu nie do końca był szczery przed Bogiem II Król.10,31.
Bóg obiecał utwierdzić królestwo Salomonowi pod jednym warunkiem, że ten będzie postępował jak Dawid w szczerości serca i w prawości I Król.9,4-5. „Niech będzie wasze serce szczere wobec Pana, Boga naszego, abyście postępowali według Jego ustaw i przestrzegali Jego przykazań ...” I Król.8,61.
O Dawidzie jest powiedziane, że był mężem według Bożego serca, a sam Dawid powiada: „Badaj mnie, Boże, i poznaj serce moje, Doświadcz mnie i poznaj myśli moje ! I zobacz, czy nie kroczę drogą zagłady, A prowadź mnie drogą odwieczną !” Ps.139,23-24. O Amasjaszu jest powiedziane: „Czynił on to, co prawe w oczach Pana, jednak nie ze szczerego serca” II Kron.25,2. Jego nieszczerość polegała na tym, że niszcząc bezbożnych Edomitów, zachował ich bałwochwalcze praktyki i wprowadził je do Izraela II Kron.25,14-15. „Gdyż Pan wodzi oczyma swymi po całej ziemi, aby wzmacniać tych, którzy szczerym sercem są przy Nim ...” II Kron.16,9.
O Panu Jezusie wydali faryzeusze i Herodianie świadectwo: „Nauczycielu, wiemy, że jesteś szczery i drogi Bożej w prawdzie uczysz (...) A On przejrzawszy obłudę ich, rzekł do nich: Czemuż Mnie kusicie ?” Mat.22,16; Mar.12,14.
Świadectwo o zborze w Jeruzalem: „A u tych wszystkich wierzących było jedno serce i jedna dusza ...” Dz.4,32. Zasada prostoty, szczerości i prostolinijności u wierzących ma być czymś normalnym, wypływającym z owocu Ducha Świętego. Siłą prawdziwego wierzącego jest jego prostota i szczerość dla Boga. Chrześcijanie odchodząc od tej prostoty i szczerości w Chrystusie wytracają duchowa dynamikę Bożego świadectwa na ziemi. Apostoł Paweł wspomniał o tych, którzy służą nieszczerze Filip.1,15-18, dając dobre świadectwo o szczerej służbie Tymoteusza Filip.2,20-21. Niekiedy nieszczere nawrócenie ma konkretny materialistyczny cel tak jak było w przypadku Szymona czarnoksiężnika Dz.8,18-24.
Szczerość dla Boga przejawia się w konkretnych sferach:
1. ofiarność dla Boga w szczerości i prostolinijności Rzym.12,8 oraz „... bardzo wielkie ubóstwo ich obfitowało w bogactwo szczerości ich” [aplotetos] II Kor.8,2 (BG);
2. świadectwo sumienia w prostocie i nieskażoności: „Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami” II Kor.1,12 (BG);  jak również I Tes.2,3-10;
3. posłuszeństwo Panu w szczerości Filip.2,14-15.
Życie chrześcijańskie jest egzaminem naszej szczerości:
a) szczerość wobec Boga – przejawia się przez właściwą duchową ocenę swojego postępowania przed Bogiem I Jana 1,8-10, w naszych motywacjach i dążeniach Mat.5,8; II Kor.2,17 i 4,2.
b) szczerość wobec siebie samego – ocena możliwości Rzym.12,3.
c) szczerość wobec Braci Efez.4,25; I Kor.5,6-8.

Wejdźmy na drogę nową i żywą „... ze szczerym sercem, w pełni wiary, oczyszczeni w sercach od złego sumienia ...” Hebr.10,22. Apostoł Paweł ostrzega przed niebezpieczeństwem odpadnięcia od tej szczerości i prostolinijności jaka jest w Chrystusie przez diabelskie praktyki I Tes.3,5.
„Lecz boję się, by snać jako wąż oszukał Ewę chytrością swoją, tak też skażone myśli wasze nie odpadły od prostoty [i nieskalaności] onej, która jest w Chrystusie”.*

Autor: br. Krzysztof
Warszawa, dn. 9 września 2005r.
* Słowo Boże w przekładzie Biblii Gdańskiej (II Kor.11,3).

*  *  *

Chciałbym przeczytać tekst z Drugiego Listu do Koryntian, z 11 rozdziału – może od początku tego rozdziału, do czwartego wiersza: „Obyście umieli znieść odrobinę niedorzeczności z mojej strony. W samej też rzeczy znosicie. Zabiegam bowiem o was z gorliwością Bożą; albowiem zaręczyłem was z jednym mężem, aby stawić przed Chrystusem dziewicę czystą, Obawiam się jednak, ażeby, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone i nie odwróciły się od szczerego oddania się Chrystusowi. Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością”.**
W czasach, w których żyjemy jest bardzo poważne zamieszanie, zwłaszcza w dziedzinie religii. Pomnażają się najrozmaitsze „kościoły”, wyznania, sekty – mamy z nimi praktycznie na co dzień do czynienia, ale nas jako ludzi wierzących ukierunkowuje Słowo Boże. Istnieje poważne niebezpieczeństwo, że jeżeli ktoś przyjdzie do nas i mówi o Jezusie, no to jest w porządku. A okazuje się że tak nie jest, że „Jezus” - Kościoła Katolickiego, nie jest Jezusem, w którego ja wierzę; że „Jezus” – Świadków Jehowy, nie jest Jezusem, w którego ja wierzę; że „Jezus” – ruchu charyzmatycznego, nie jest Jezusem Biblii. Moglibyśmy tych przykładów mnożyć mnóstwo; że „Jezus”, którym posługują się Mormoni – nie jest Jezusem Biblii. Dlatego istnieje poważne zagrożenie, że do zboru przychodzą ludzie albo mamy kontakt z ludźmi, którzy posługują się tym zacnym Imieniem, ale nie myślą o tej samej Osobie. Jest to sprawa chytrości szatana. To nie jest sprawa, która „narodziła się” dzisiaj, ale czytamy o niej – już miała miejsce w Koryncie. Apostoł Paweł, który z wielką gorliwością troszczył się o ten zbór, starał się aby ten zbór właściwie się rozwijał; przeżywał właśnie poważną obawę: „Obawiam się jednak, jak wąż chytrością swoją zwiódł Ewę, tak i myśli wasze nie zostały skażone, i nie odwróciły się od szczerego poddania się Chrystusowi”.

Autor: br. Marian Giertler
(Brat, który odszedł do Pana)
Kościół Wolnych Chrześcijan, zbór w Katowicach, lata 80. i 90.
Zapis w/w fragmentu kazania w audio:
** Słowo Boże w przekładzie Biblii Warszawskiej (II Kor.11,1-4).